با سلام خدمت تمام گرامیان

برای دانلود رایگان فیلم مستند آموزش تصویری بیماری های کبوتر کلیک کنید.

در این پست می خواهم در مورد کبوتری که بیماری نیوکاسل داشته و جوجه کشی از آن توسط برخی از دوستان مردود اعلام شده نکاتی را یادآور شوم.در همین راستا و در این مقوله سوالاتی را از دکتر مهدی هدایتی دامپزشک و متخصص بیماریهای طیور و استاددانشگاه تهران کرده ام که عین سوالات و پاسخها را در ذیل می بینید: 

با سلام خدمت آقای دکترهدایتی عزیز و عرض تشکر از بابت وقتی که برای بازدیدکنندگان می گذارید.

جناب دکتر بنده سوالی از جنابعالی داشتم که برایم خیلی مهم است که پاسخ دهید.

یکی از دوستان در رابطه با کبوتری که نیوکاسل داشته و رد کرده و خوب شده است(وضمنا هیچگونه علائم عصبی از جمله پیچش گردن ندارد) عقیده دارد که این کبوتر اصلا به درد جوجه کشی نمی خورد و دیگر ارزش نگهداری ندارد.در زیر عین گفته ایشان را می توانید بخوانید: 

کبوتری که قبلا" آلوده به این بیماری بوده توانایی نگهداری این بیماری را تا یکسال و گاهی بیشتربا خود دارد و گواه این مسئله اینست که شما می بینید کبوترانی که قبلا" نیوکاسل داشته و بعد خوب شده اند یا در تیرماه نمی آیند و یا اگر بیایند در بعضی اوقات و فصول ، بیماریشان مجدد بصورت گاهی قویتر و گاهی ضعیفتر عود می کند ، و این بخاطر وجود عامل بیماری در بدنشان است که حتی به تجربه برای حقیر ثابت شده که علاوه بر خون آلوده آنها ، لعاب دهن اینها برای جوجه مضر است و باعث آلودگی جوجه ها نیز خواهند شد !؟

 

اما نظر بنده این است که در زیر می خوانید:

 

اگر کبوتران بیماری را رد کرده اند که در خون آنها آنتی بادیهای لازم ایجاد شده و مانند این است که به آنها واکسن زده ایم پس درخون آنها هیچ ویروس نیوکاسلی وجود ندارد و برای صحت این امر هم می توان به یک دامپزشک مراجعه کرده و در خواست کنیم که برای کبوتران تست سرم بنویسد.اگر بیماری که کبوتران را درگیر کرده بوده نیوکاسل بوده باشد براحتی می توان بالا بودن تیتر آنتی بادی مربوط به آنرا در نتیجه آزمایش مشاهده نمود و این امر هم دلالت بر آن دارد که هیچ ویروس نیوکاسلی در خون کبوتران وجود ندارد زیرا اگر ویروس نیوکاسل وارد بدن پرنده شود سریعا توسط سیستم ایمنی شناسایی شده و از بین خواهد رفت.پس نتیجه می گیریم که جفت انداختن آنها هم هیچ مشکلی نداشته زیرا آنها دارای بهترین تیتر آنتی بادی هستند و این ایمنی را هم به جوجه های خود منتقل می کنند.

 

دکتر نظر شما چیست و کدام یک از گفته های فوق را تایید می کنید. عذر خواهم که وقت جنابعالی را گرفتم.متشکر می شوم اگر نظر جنابعالی را هرچند هم مختصر بدانم.

با کمال تشکر و امتنان از شما 

 

واما پاسخ دکتر هدایتی: 

 

BA SALAM

OSOLAN BIMARIE NEW CASTLE BIMARII NIST KE BE SYSTEM TOOLIDE MESLI PARANDEH ASIBI BERESUNEH VA BARA ENTEGHAL AZ EN TARIGH AMAL KUNAD

VALI CHAND NOKTEH :

AVALAN SALAMT PARANDEGANE NAR VA MADEH KE BARA JOFTGIRI ENTEKHAB MISHAND AHAMIYAT DAREH TA NOTFEH BEHTAR BEGIREH

AGAR BIMAR BASHAND VA KAM KHORAK HATA AGAR NOTFEH HAM BEGIREH EMKANE KAMBUDE ANASOUR VA AMLAH VA VITAMIN HA DAR JUJEH AST

DOVOMAN BIMARI DAR MOHIT MANDEGARI DARE PAS OSOLE BEHDASHTI VA ZEDE OFONI VA VACCINACCION FARAMUSH NASHEH

SALESAN SERFE VOJODE ANTI BODY NEMITAVAN GOFT KE PARANDEH NEMIGIRE CHIN EMKAN DAREH BA VIRUS GHAVITARI DUCHAR BESHEH

CHAHAROMAN VOJODE HAMZAMAN VIRUS VA ANTI BODY EMKANE ENTEGHAL DAR MOHIT PA BAR JAST

PAS GHARANTINEH VA JUDA KARDANE MOBTALAIAN VA VACCAN ZADAN TAZEH VARED HA VA JUJE HA MUHEM AST

VA DAR PAYAN PARANDEII KE BIMAR BESHEH VA BIMARI RO RAD BUKUNEH BADAZ SALAMATI KAMEL VA KHURAKE KAMEL AMADEGI JUFT GIRI DASHTE

SALAMAT BASHID

DR.HEDAYATI 

 

چون در اینجا بحث ما این بوده که آیا پرنده را پس از بهبود و رد کردن بیماری می توان جفت انداخت یا خیر سوالی دیگر از دکتر کرده ام که در ذیل می خوانید: 

 

 

با سلام خدمت دکتر محترم و عرض تشکر فراوان بابت اینکه وقت گذاشتید و پاسخ حقیر را دادید.

جناب دکتر در حقیقت منظور بنده این بود که پرنده بطور کامل بهبود یافته و صرف نظر از سویه های دیگر ویروس و با فرض اینکه با یک سویه مشخصی از ویروس نیوکاسل آلوده شده و سپس بهبود پیدا کرده و همچنین خوراک هم خوب می خورد آیا چنین چیزی درست است که ما با این عقیده که این پرنده تا پایان عمر این ویروس(فقط همین سویه) را در بدن نگه می دارد و آنرا به جوجه هایش منتقل می کند از آن جوجه کشی نکنیم؟ویا اینکه با توجه به بالا بودن تیتر آنتی بادی و انتقال آن به نتاج-جوجه ها نسبت به این سویه مقاومت خوبی خواهند داشت؟

در پایان عذر خواهم که مزاحم اوقات جنابعالی شدم.خیلی خوشحال شدم که قابل دانستید و پاسخ بنده را دادید

با آرزوی سلامتی و توفیق روز افزون برای جنابعالی و خانواده محترم
 

 پاسخ دکتر:  

با سلام امکان انتقال آنتی بادی به جوجه وجود دارد ولی اینکه این آنتی بادی کارا است یا نه جای بحث دارد نه هیچ مشکلی در جوجه کشی نیست شاید اگر مبتلا باشد تلفات ببینیم ولی وقتی پرنده سالم است پس مشکلی ندارد چه برای جفتگیری چه جوجه دراوری خواهش میکنم سلامت باشید  لینک وبلاگ دکتر هدایتی:

 

بیماریهای طیور  

 

 

واما در رابطه با رنگ پاهای کبوتر و نظرات ضد و نقیض: 

 

طبق گفته برخی، راه بردن کبوتران قبل از مسابقات به منظور آماده سازی آنها و قوی کردن عضلات پاهای کبوتر و ذخیره گلیکوژن بیشتر در پاها می باشد تا پاهای کبوتر در هنگام مسابقه و پروازهای طولانی، دچار خستگی نشوند و عضلات آن بتوانند از گلیکوژنی که طی این تمرینات در آنها ذخیره شده استفاده نموده و دیرتر خسته شوند. و باز طبق گفته خودشان در که فرموده اند در هنگام پرواز کبوتر، پاهای خود را جمع کرده و اکسیژن کافی به آنها نمی رسد و... که عین نوشته ایشان را در زیر می خوانید: 

 ((دراثرجمع بودن پای کبوتر پرشی که خون کافی به پاها نمی رسد و این یعنی اینکه یکی از وظائف خون که اکسیژن رسانی به اندام ها می باشد بدلیل جمع بودن پاها ، خوب این وظیفه انجام نمی شود و علتش هم اینست که شما وقتی روی پایتان می نشینید و یا پا در حالت بدی قرار می گیرد خواب می رود و همچنین کبوتر پرشی در پرش طولانی مدت خود و قرار گرفتن ماهیچه پا بحالت درگیر و جمع ،  بعد از نشستن با ضعف خواب رفتن و بیحسی پاها مواجه می شود و شما باید آهسته راه ببریدش و پایش را ماساژ دهید تا خون ، که حامل اکسیژن و مواد مغذی است در آن اندام حضور بهتری یابد))

 ضمنا در اینجا یادآور می شوم که بنده وقت اضافه ندارم که به این مقولات اختصاص دهم و تنها به خاطر تنویر افکار عمومی و تمسخر هایی که در وبلاگ یکی از نویسندگان درج شده،این مطالب را به نگارش در می آورم.  

 

واما پاسخ به این دوست عزیز: 

 

پس اگر طبق گفته خودتان در هنگام پرواز دیواره رگها تنگ شده و اکسیژن کافی به عضلات نرسد،آیا این گلیکوژن ذخیره شده در اثر تمرینات می تواند بسوزد و موجب گردد که پرنده خسته نشود؟ 

 

مطمئنا در صورت عدم تامین اکسیژن مورد نیاز برای عضلات پاها ATP مورد نیاز عضلات هم تولید نخواهد گردید و در عضلات پاها تخمیر صورت گرفته و پرنده حتی برای چند دقیقه هم نمی تواند در آسمان بماند ویا اگر بماند باید پاهای آن آویزان باشد-آیا اینطوراست و پاهای پرنده آویزان می ماند؟ و اما برای درک بهتر موضوع از جانب شما و عدم انکار آن توسط جنابعالی مکانیسم های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی آنرا هم در ذیل توضیح می دم: 

 

اگر اکسیژن کافی به عضلات پاها نرسد در تولید ATP در میتو کندریها اختلال بوجود آمده و بجای تولید 38 مولکول ATP ( فرم انرژی قابل مصرف برای سلولها را ATP می نامند)از هر مولکول گلوکز-اجبارا از راه تخمیر در عضلات 3 تا 4 مولکول ATP از یک مولکول گلوکز بدست می آید و به نظر بنده این مقدار انرژی نمی تواند پاسخگوی فعالیت عضلات پاها باشد و این عضلات نمی توانند به عملکرد خود ادامه دهند و همانطور که در بالا گفتم کبوتر حتی برای چند دقیقه هم نمی تواند در آسمان بماند و یا اگر بماند باید پاهای آن آویزان می باشد.آیا اینطور است و پاهای آن آویزان است؟مطمئنا اینطور نیست. پس نتیجه می گیریم که اکسیژن رسانی به پاها به مقدار کافی صورت می گیرد... 

 اگر اکسیژن رسانی کافی در هنگام پرواز به پاهای کبوتر انجام نشود پس راه بردن آن قبل از مسابقات و تقویت عضلات کبوتر چه فایده ای دارد؟زیرا گلیکوژن موجود در پاها نمی تواند بسوزد و انژری تولید نماید.  

حال نظر من: 

 

به نظر من با راه بردن کبوتر قبل از مسابقات عضلات پاهای آن تقویت و گلیگوژن بیشتری در آن ذخیره می گردد و همچنین بعلت نیاز به اکسیژن بیشتر در این عضلات در اثر ورزش(همان راه بردن) غلظت میوگلوبین در این عضلات افزایش یافته و در هنگام پرواز و جمع کردن پاها توسط کبوتر نه تنها رگهای آن تنگ نشده بلکه خون رسانی کافی در آنها وجود دارد که در نتیجه این امر اکسیژن از هموگلوبین آزاد و توسط میوگلوبین موجود در این عضلات دریافت و به آنها می رسد و گلیکوژن موجود در آنها تحت تاثیر ترشح  برخی از هورمونها(که مجال صحبت درباره آنها در اینجا نمی باشد)شکسته شده و به گلوکز تبدیل و توسط اکسیداسیون هوازی(توسط اکسیژن)انرژی لازم برای این عضلات تامین و موجب می گرددپاهای کبوتر دیر تر خسته شوند و نکته دیگر اینکه هرگاه در بافتی غلظت میوگلوبین(در اثر افزایش فعالیت و نیاز به اکسیژن بیشتر توسط آن بافت-در حقیقت در اثر همان راه بردن کبوتر-)افزایش یافت رنگ آن اندام تیره تر می گردد. ضمنا اگر هم کبوتر پس از چند ساعت پرواز نتواند بر روی پا های خود بایستد-در اثر خستگی عضلات پاهای آن و اتمام ذخیره گلیکوژن آن می باشد.

 

حال باز هم اگر سر حرف خودتان هستید و می گویید که در هنگام پرواز رگها تنگ شده و اکسیژن رسانی به عضلات پاها کم می شود و پاها بیحس شده و در اثر این بیحسی و یا رسوب چیزی در آنها(طبق گفته جنابعالی)تیره می شوند پس بفرماید با این تفاصیر دیگر راه بردن کبوتر قبل از مسابقات چه فایده ای دارد؟زیرا از ذخیره کربوهیدراتی که در اثر این ورزشها در عضلات پاهای کبوتر ایجاد شده طبق گفته شما(در رابطه با تنگ شدن رگها و نرسیدن اکسیژن به عضلات)نباید هیچ استفاده ای گردد!!

 

در انتها به دوست عزیزمان آقا رضا می گویم که دررابطه با سوالتان(در رابطه با گاسترو نمیوس)ابتدا در مورد عضلات اسکلتی یک تحقیق کوچکی انجام داده و سپس این سوالات را مطرح کنید. 

 

ضمنا در رابطه با برخی هورمونها که در چندین ماه گذشته از جنابعالی سوال کردم و شما پاسخ آن را به موقع دیگری موکول کردید می خواستم بدانم هنوز وقتش نرسیده که پاسخ بنده را بدهید؟ضمنا اگر سوال را فراموش کرده اید دوباره آنرا در ذیل برایتان می آورم.البته فکر نکنم از روی اینترنت بتوانید پاسخ را بیابید مگر اینکه از دامپزشک و یا یک فیزیولوژیست بپرسید..ولی اگر در زمان تحصیلتان وزارت علوم برای رشته دارو سازی فیزیولوژی را جز دروس تخصصی شما تعیین کرده بوده باشد احتمالا می توانید پاسخ دهید.. ضمنا این سوال در قسمت نظرات وبلاگ سروش در چندین ماه پیش درج شده است.

واما سوال:  

 

با سلام و تشکر از آقای ..... سوال دیگری هم داشتم اگر بزرگواری کنید و پاسخ دهید متشکر می شوم:(جناب ..... حمل بر جسارت نباشد)

هورمونهای هیپوفیز پیشین در پرندگان تحت تاثیر چه هورمونهایی تشدید و تعدیل شده و این هورمونها از کجا ترشح می شوند و توسط چه سیستمی به هیپوفیز پیشین می رسند؟

هورمون کاهش دهنده کلسیم خون چیست و در پرندگان-دام و انسان از کجا ترشح می شود؟

در صورت افزایش اسمزیته خون چه هورمونی-از کجا ترشح شده و عملکرد آن چیست؟

آقای ... جسارت نباشد بنده برای اطلاعات عمومی خودم سوالات را می پرسم. 

 

حال پاسخ دوست عزیز در آن زمان: 

 

جوابیه دوم احمد آقا: 

احمد گرامی سلام
بسیار خرسندم که در بین دوستان ، جوانان فهیمی چون شما بسیارند و در ضمن دوست دارم که با شما حضورا" دیداری داشته باشم تا سئوالاتتان را بدون جستجو از روی سایت گوگل و ویکیپدیا و بصورت فی البداهه پاسخ گویم تا منبعد برای دوستان چنین توهماتی بوجود نیاید . اما خواهشمندم کمی تامل کنید تا محیط جدید کلوپ این امکان را برای مواجه حضوری همه عزیزان فراهم آورد که این امر چندان دور نخواهد بود و قطعا" شما جوانان فهیم باید پرچم این حرکت را برای آیندگان به اهتزاز در آورید . و در جواب استاد کهن گرامی ضمن آرزوی سلامتی ایشان عرض می کنم که بنده اخیرا" متوجه وبلاگ شما شدم و در ثانی آن شخصی که راجع به شما این مطلب را اظهار داشت ( کبوتر 17 ساعتی )در جهت تخریب شما گام بر می داشت که یکبار هم عرض کردم با معلومات ناقص خودم جوابشو دادم و بعلاوه در جایی که داوران از ساعت سه یا چهار بعدازظهر دیگر پریده را نپریده می کنند چطور توقع داریم که تا ساعت 10 شب حضور داشته باشند ؟ اما بهرحال اگر تصور می کنید که گناهی متوجه اینجانب است به بزرگواری خودتان حقیر را عفو فرمائید . 

 حال اگر زمان پاسخ دادن فرا رسیده لطفی کنید و جواب دهید. 

در ضمن بنده سوالی را در رابطه با پاهای کبوتر در قسمت نظرات وبلاگتان بسیار مودبانه مطرح کردم اما متاسفانه شما نه تنها نظرات را تایید نکردید بلکه از بنده طلبکار هم شدید...

در پایان از تمامی دوستان و بازدید کنندگان خواهشمندم نظرات خارج از ادب و تمسخر آمیز ندهید زیرا بنده مصصم هستم که پاسخ منطقی بگیرم و ممکن است تایید کردن اینگونه نظرات برای طرف مقابل دلیلی برای تفره رفتن از دادن پاسخ شود.پس از تایید نظرات تمسخر آمیز و خارج از ادب معذورم. 

 

با تشکر از تمامی عزیزان و بزرگواران.